Diy τεχνοτροπία ψεύτικου μαρμάρου σε τραπέζι με ζωγραφική

Οδηγίες για να μεταμορφώσεις οικονομικά το ξύλινο τραπέζι σου με την τεχνική απομίμησης μαρμάρου με ζωγραφική.

Σήμερα θα μοιραστώ μαζί σας ένα από τα πιο αγαπημένα πρότζεκτ που σας έχω δείξει μέχρι τώρα και έχει σχέση με τις μεταμορφώσεις των επίπλων μες στο σπίτι μου. Μια ολοκληρωτική αλλαγή που έκανα στο τραπέζι του σαλονιού μου και δεν θυμίζει καθόλου το πριν. Αυτές οι μεταμορφώσεις με εξιτάρουν και όταν μου μπουν στο μυαλό δεν ησυχάζω αν δεν τις κάνω πράξη.
Τις περισσότερες φορές βέβαια, δουλεύω πάνω στα έπιπλα που θέλω να αλλάξω χωρίς σταματημό γιατί είμαι ανυπόμονη για το αποτέλεσμα. Σε αυτήν την μεταμόρφωση όμως τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά...
Είναι τόσο εθιστική αυτή η τεχνική που δοκίμασα για να αλλάξω το τραπεζάκι μου, που πρώτη φορά δεν ήθελα να τελειώσω σύντομα και να το αποχωριστώ!

Η τεχνοτροπία του ψεύτικου μαρμάρου είναι μια τεχνική που είχα δει πριν από χρόνια στο blog της Χριστίνας, όταν μας είχε δείξει το ψεύτικο μάρμαρο για το τζάκι της. Δεν το είχα δει ποτέ ξανά μέχρι τότε όμως είναι μια τεχνική που οι ξένες diy bloggers (και όχι μόνο) την ξέρουν εδώ και πολλά χρόνια και μου έχει κάνει εντύπωση ότι υπάρχουν και εταιρίες με χρώματα που έχουν το κατάλληλο κιτ ζωγραφικής, με όλα τα απαραίτητα για να δοκιμάσεις το εφέ μαρμάρου πάνω στην επιφάνεια που θες. Επίσης υπάρχουν και πολλά βίντεο στο Youtube για να δείτε ζωντανά τα βήματα αυτής της τεχνικής, θα προσπαθήσω όμως μέσα από τις φωτογραφίες και την περιγραφή μου να σας κατατοπίσω απόλυτα σε αυτό το θέμα!

Ξεκινώντας την περιγραφή και πριν φτάσουμε στην τεχνική του ψεύτικου μαρμάρου, πρέπει να δείτε πως ήταν πριν το τραπέζι του σαλονιού μου. Ήταν καφέ στο χρώμα του ξύλου, με τζάμι στην επιφάνειά του και πολύ βαρετό για τα δικά μου πλέον γούστα...
Σας έδειξα πριν λίγο καιρό τα πιο μικρά τραπεζάκια που είχα αγοράσει σετ με το κεντρικό τραπέζι και πως μεταμορφώθηκαν από τραπέζι σε σκαμπό!

Δεν είχα δίκιο που σας είπα ότι η μεταμόρφωση αυτού του τραπεζιού ήταν ολοκληρωτική?
Το τζάμι έφυγε και αντικαταστήθηκε με ξύλο το οποίο βίδωσα πάνω στην βάση, στρογγύλεψα τις άκρες του ξύλου για να ταιριάζει με το υπόλοιπο του τραπεζιού, στοκάρισα τις βίδες και όλα τα κενά ανάμεσα σε επιφάνεια και βάση, έτριψα με γυαλόχαρτο και έβαψα με άσπρο χρώμα κιμωλίας.

Είχα λοιπόν μπροστά μου έναν λευκό καμβά για να ξεκινήσω τις δοκιμές μου!
Η ζωγραφική πάντα με αγχώνει. Δεν είναι κάτι που μου βγαίνει αυθόρμητα και για να ζωγραφίσω κάτι πρέπει να το βλέπω, να το αντιγράψω την ουσία.
Για να δημιουργήσετε όμως το εφέ του ψεύτικου μάρμαρου πάνω σε μια επιφάνεια δεν χρειάζεται να έχετε και ιδιαίτερες γνώσεις. Αρκεί να κάνετε μια αναζήτηση στην λέξη μάρμαρο ή να βρείτε ένα αληθινό και να παρατηρήσετε λίγο πως φαίνεται, τι φορά έχουν τα νερά του, τι χρώμα είναι κτλ. Η αλήθεια είναι ότι θα εντυπωσιαστείτε με την ποικιλία που υπάρχει και φυσικά κανένα δεν είναι ίδιο με το άλλο. Το βασικό που πρέπει να ξέρετε είναι ότι συνήθως οι "φλέβες" του μαρμάρου είναι διαγώνιες οι οποίες άλλες έχουν βάθος και άλλες είναι πιο εμφανείς.

Ας δούμε τα υλικά που χρησιμοποίησα. Από χρώματα, έφτιαξα 2 αποχρώσεις του γκρι (βάζοντας μαύρο ανάλογα σε ξεχωριστά βαζάκια), 1 βαζάκι λευκό χρώμα, μαύρο και χρυσό. Από πινέλα χρησιμοποίησα ένα πινέλο με πολλές τρίχες και διάφορα άλλα πινέλα ζωγραφικής φαρδιά αλλά και πολύ λεπτά. Επίσης ένα σφουγγάρι με τρύπες (ιδανικά κάνει το φυσικό σφουγγάρι θαλάσσης), ένα μπολ με νερό και μια πετσέτα. Για το τελείωμα χρησιμοποίησα βερνίκι νερού.

Πάνω στο λευκό τραπέζι λοιπόν, τράβηξα με το πινέλο γραμμές προς μια κατεύθυνση, με το πιο ανοιχτό γκρι χρώμα. Σε αυτές τις γραμμές πρόσθεσα και μερικές μικρότερες σαν παρακλάδια.

Με το σφουγγάρι βρεγμένο (χωρίς να στάζει) ταμπονάρισα πάνω σε αυτές τις γραμμές για να τις απαλύνω, στην ουσία να τις θολώσω για να αρχίσω να δημιουργώ βάθος στις γραμμές μου.

Έχοντας δημιουργήσει αυτές τις γραμμές, έχω μια ξεκάθαρη εικόνα για το που θα μπουν οι επόμενες με το σκουρότερο γκρι χρώμα. Αυτές τις γραμμές τις έκανα με πιο λεπτό πινέλο το οποίο το έπιανα όχι κάτω κάτω κοντά στο τρίχωμά του αλλά στο πάνω μέρος του και αυτό έγινε γιατί δεν ήθελα οι γραμμές να είναι "σωστά" τοποθετημένες αλλά ακατάστατες και τρεμουλιαστές.

Στις δεύτερες αυτές γραμμές δεν χρησιμοποίησα το σφουγγάρι για να τις απαλύνω αλλά το πινέλο με το πολύ τρίχωμα, περνώντας πάνω από τις γραμμές οριζόντια αλλά και κάθετα. Το πινέλο αυτό δεν το είχα βρέξει πολύ, ήταν ελαφρά βρεγμένο μόνο στις άκρες του γιατί δεν ήθελα να γίνουν μια μάζα με τις προηγούμενες γραμμές. Ήθελα να αρχίσουν να δημιουργούνται οι γνωστές φλέβες του μαρμάρου.

Σε αυτό το σημείο που οι γραμμές είναι πιο ξεκάθαρες, εκμεταλλεύτηκα μερικές γραμμούλες που δημιουργήθηκαν χωρίς να το θέλω. Αυτές τις γραμμούλες τις τόνισα πάλι με το πολύ λεπτό πινέλο με το σκουρότερο γκρι που είχα φτιάξει. Επίσης με το ίδιο σκούρο γκρι, έκανα και επιπλέον πολύ μικρές γραμμές, σαν παρακλάδια στις ήδη υπάρχουσες.

Σε ορισμένα σημεία του τραπεζιού και ανάμεσα στις γραμμές που είχα δημιουργήσει, έκοψα ένα κομμάτι σφουγγάρι, έβαλα λίγο χρώμα και ταμπονάρισα εδώ κι εκεί. Αυτό έγινε για να κάνω το μάρμαρο να μοιάζει όσο πιο ρεαλιστικό γίνεται.

Το αποτέλεσμα που αφήνει το σφουγγάρι με τις τρύπες είναι σαν αυτό της παρακάτω φωτογραφίας.

Στο τέλος, αφού είχα τελειώσει με τις γραμμές στις αποχρώσεις του γκρι, πήρα το λεπτό πινέλο και έκανα μερικές χρυσές πινελιές εδώ κι εκεί.

Για να σφραγίσω την ζωγραφική μου πάνω στο τραπέζι το πέρασα με ρολό 4 χέρια βερνίκι νερού.

Νομίζω ότι με αυτήν την τεχνική και την ζωγραφική, το έφερα όσο πιο κοντά γινόταν στην πραγματικότητα του αληθινού μαρμάρου. Δεν θα πω ότι είναι μια δύσκολη διαδικασία, καθόλου μάλιστα! Είναι διασκεδαστική από την αρχή μέχρι το τέλος. Το κακό είναι ότι δεν θέλεις να τελειώσεις γιατί προχωρώντας την διαδικασία θέλεις να προσθέσεις και άλλη μια γραμμούλα, να θολώσεις μια άλλη, να προσθέσεις μια πιο σκούρα γραμμή κάπου αλλού...
Εγώ αυτό έπαθα αλλά στις κατασκευές και ιδιαίτερα στις μεταμορφώσεις επίπλων, όταν πρόκειται για βάψιμο, πρέπει κάποια στιγμή να πεις τέλος! Μέχρι εδώ είναι καλά! Αν ξεπεράσεις το όριο, μπορεί το αποτέλεσμα να βγει το αντίθετο από το επιθυμητό. Όσοι ασχολείστε με αυτό το είδος νομίζω ότι με καταλαβαίνετε!

Να το λοιπόν το τραπέζι μου! Το ολοκαίνουριο τραπέζι του σαλονιού μου που το λάτρεψα από την πρώτη στιγμή που το το τελείωσα και το έβαλα μες στο σπίτι!

Όσοι το είδαν και πρώτη βέβαια η οικογένειά μου, δεν το πίστευαν αυτό που έβλεπαν! Πριν προλάβουν να πουν οτιδήποτε τους έκανα την ίδια ερώτηση, με τι σας μοιάζει???
Όταν μου έλεγαν όλοι με μάρμαρο ένοιωθα μεγάλη ικανοποίηση γιατί εσύ, ο δημιουργός δηλαδή, μπορεί να πιστεύεις ότι πέτυχες το εφέ του μαρμάρου πάνω στο τραπέζι σου, ίσως από τον μεγάλο σου ζήλο να το πετύχεις το βλέπεις τέλειο, είναι όμως? Ε, όταν όλοι έχουν την ίδια άποψη τότε ναι, πέτυχες τον στόχο σου!!!

Δεν σας είπα τι έκανα με το υπόλοιπο του τραπεζιού όμως γιατί με συνεπήρε το μάρμαρο!
Όπως σας είπα, το έβαψα με χρώμα κιμωλίας που έφτιαξα μόνη μου.
(Δείτε την συνταγή για το χρώμα κιμωλίας).
Σε μερικά σημεία έτριψα με γυαλόχαρτο για να φανεί λίγο το εσωτερικό του ξύλου και σφράγισα με διάφανο κερί.

Και φυσικά από την φωτογράφιση δεν μπορεί να λείπει ο περίεργος της οικογένειας, που έρχεται πάντα να δει και να μυρίσει τι κάνω και τι φτιάχνω!!! Κοιτάτε ύφος μόλις του είπα αυστηρά, Ζίκοοο τι κάνεις εκεί??? Δεν χάνει ευκαιρία να χωθεί σε κάθε φωτογράφιση!χαχα

Το μαρμάρινο τραπεζάκι μου στολίστηκε με τις κατασκευές από φελλό που σας έδειξα πρόσφατα και με τις κολοκύθες από ύφασμα που είχα φτιάξει παλιότερα.

Όλα αυτά βέβαια προσωρινά γιατί σε λίγο καιρό θα βγάλουμε τα χριστουγεννιάτικα στολίδια μας και το σπίτι πάλι θα αλλάξει όψη και διακόσμηση!

Ελπίζω να σας άρεσε αυτή η τεχνική της απομίμησης μαρμάρου και να μην την βρήκατε δύσκολη. Είναι πραγματικά πολύ εντυπωσιακό να βλέπεις το τραπέζι σου να έχει τόσο μεγάλη αλλαγή στην εμφάνισή του και να μοιάζει σαν να έχεις ένα πολύ ακριβό μαρμάρινο τραπέζι στο σαλόνι σου!
Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε να είστε όλοι καλά! Σας φιλώ ♥