Το σπιτάκι στο βουνό...και το δικό μας Πάσχα.

Θα βλέπετε "το σπιτάκι στο βουνό" και θα τρέχετε μακριά...Σας έχω ζαλίσει μ' αυτό..χαχαχαχα

Όμως δεν φταίω εγώ,μου το ζητήσατε.Μου ζητήσατε να δείτε και το έξω και δεν μπορώ ν' αντισταθώ!

Άλλο που δεν θέλω βέβαια...!

Είναι ένα πολύ αγαπημένο μέρος που σας έχω πει κι άλλες φορές φορές ότι εκεί πάμε πολύ συχνά και περνάμε πολύ όμορφα!Η καλύτερη και αγαπημένη εποχή να βρίσκεσαι εκεί είναι την άνοιξη.Τότε που η φύση οργιάζει και μαζί κι εμείς που δεν την χορταίνουμε.

Το Πάσχα φυσικά  βρισκόμασταν εκεί κι αυτή τη φορά είχαμε κοντά μας πολύ αγαπημένα μας πρόσωπα και περάσαμε υπέροχα!Το ανακαινισμένο σπιτάκι δεν το είχαν δει από κοντά(ας είναι καλά η Λαμπρούκα!)και πήρα πολλά βραβεία,πρέπει να σας πω!!

Σήμερα έχω την χαρά να δείξω και σε σας το έξω,τον μικρό κήπο που έχουμε φτιάξει και την φανταστική θέα που έχουμε από κει!

Θέλουμε κι άλλα πράγματα να φτιάξουμε αλλά σιγά σιγά.

Θα παρατηρήσετε πως το πράσινο χρώμα κυριαρχεί και στο εξωτερικό του σπιτιού.

Μα,το είχαμε πει.Ένα σπιτάκι στο βουνό,μέσα στο πράσινο,δεν θα μπορούσε να έχει άλλο χρώμα.

Οι ελιές τριγύρω,ήταν πηγή έμπνευσης για μ' ένα!

      

Η καλύτερη στιγμή της μέρας που περνάμε εκεί,συνήθως τις Κυριακές,είναι η ώρα του καφέ...

Στο μπαλκόνι,με δροσιά και με θέα τη θάλασσα.

Εκεί αδειάζει το μυαλό...και σκέφτεσαι μόνο θετικά και αισιόδοξα.Σκέφτεσαι ότι το καλοκαίρι είναι πολύ κοντά και το περιμένεις με χαρά και ανυπομονησία...

Το δικό μας Πάσχα λοιπόν το περάσαμε εκεί,τηρώντας τα έθιμα και τις παραδόσεις!

Βέβαια η δική μου παράδοση λέει ότι την σούβλα την γυρίζεις με το χέρι...όπως τότε που ήμασταν παιδιά και μαλώναμε ποιος θα σουβλίσει πρώτος...Τώρα τα μοτεράκια δουλεύουν για να μην κουραζόμαστε!Θυμάμαι τις πετσούλες που τραβούσαμε και το αρνί που το τρώγαμε σχεδόν πάνω από την σούβλα...Τώρα κάποιος μας "μάλωνε"όταν το πλησιάζαμε...

Αμάν ρε Δημήτρη!!!!!!!

Η παράδοση επίσης λέει να φτιάχνουμε κουλουράκια και φέτος είχαμε την χαρά να βρεθούμε και οι τρεις αδελφές μαζί με τα παιδιά μας και να πλάθουμε κουλουράκια και να γίνεται ο χαμός από γέλια και πειράγματα!

Άννα ,εγώ και Ευτυχία!
Αδελφούλες μου!!!!!!

Καταπληκτική συνταγή για πασχαλινά κουλουράκια της Κικής!

Τις παραδόσεις και τα έθιμα τα φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι και εμείς οι γονείς θα γεμίσουμε τις μνήμες των παιδιών μας με αναμνήσεις,γι' αυτό και το θέμα κουλουράκια έκλεισε...

Κάθε χρόνο θα τα φτιάχνουμε όλοι μαζί,όπως φέτος!!

Στην Ερμιόνη για πολλά χρόνια το κάψιμο του Ιούδα την ημέρα του Πάσχα είναι ένα ακόμα έθιμο.
Σας είχα μιλήσει και πέρσι γι' αυτό.Φέτος ανακάλυψα ότι η φωτογραφική μηχανή μου έχει και πρόγραμμα για τα βεγγαλικά...τα τράβηξα όλα!!!!

Αυτό ήταν το δικό μας Πάσχα..πάει κι αυτό...
Και του χρόνου να είμαστε καλά και όλοι μαζί να ξαναγιορτάσουμε!

Σας ευχαριστώ θερμά για τις ευχές για την γιορτή μου,σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!
Από Δευτέρα ξεκινάω και καινούρια δουλειά...αυτό σημαίνει ακόμα πιο γεμάτο πρόγραμμα...
Ελπίζω να τα καταφέρω και να μην χαθούμε..
Καλή συνέχεια αγαπημένοι μου.
Σας φιλώ γλυκά!