Μεταμόρφωση τραπεζιού και παλιάς καρέκλας

Μεταμόρφωση τραπεζιού εξωτερικού χώρου με ψηφίδες και βάψιμο παλιάς καρέκλας με σπρέι.

Χάθηκα,το ξέρω αλλά το καλοκαίρι πάντα μας ξεμυαλίζει...

Η αλήθεια είναι πως περνάμε καλά!Ζούμε σ' ένα πολύ όμορφο μέρος και το εκμεταλλευόμαστε όσο μπορούμε αφού έτσι κι αλλιώς δεν θα πάμε κάπου αλλού για διακοπές...!

Δεν παραπονιέμαι.Μπορούμε να περάσουμε ένα πολύ όμορφο και γεμάτο καλοκαίρι ακόμα και στο μέρος που ζούμε,αρκεί να το θέλουμε και να κάνουμε ότι μπορούμε γι' αυτό!

Σήμερα έχω διάφορα να σας πω και να σας δείξω και ξεκινώ γρήγορα με την μεταμόρφωση του τραπεζιού που επιτέλους τελείωσα!Και λέω επιτέλους γιατί τα πράγματα δεν μου πήγαιναν πάντα όπως τα υπολόγιζα...Το μόνο που ήξερα ήταν το αποτέλεσμα που ήθελα να έχω.Από τεχνικές και υλικά δεν είχα ιδέα.Όμως, ρωτώντας πας στην πόλη λένε και έτσι έκανα κι εγώ!

Το τραπέζι, όταν το βρήκα πεταμένο και το μάζεψα,δεν είχε πολλά προβλήματα.Το πιο βασικό ήταν τα πόδια του που είχαν σκουριάσει και μάλλον γι' αυτό και το πέταξαν...!Κατά τ' άλλα είναι ένα γερό τραπέζι και ήταν κρίμα να πάει χαμένο.

Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να βάψω τα πόδια του μ' ένα σπρέι αφού πρώτα τα έντυσα  με διάφανη ταινία για να καλύψω τις σκουριές.Ίσως έπρεπε να το πάω σ' έναν σιδερά να το φτιάξει έτσι όπως πρέπει αλλά αυτό σκέφτηκα σαν γρήγορη λύση και αυτό έκανα.

Με λίγη προσοχή να μην βρέχεται ίσως κρατήσει καιρό..Θα δείξει!

Πάμε στα δύσκολα.Η ιδέα ήταν να κάνω μωσαϊκό,να το ντύσω δηλαδή με ψηφίδες .

Όμως το τραπέζι τελικά ήταν μεγάλο για μια τέτοια διαδικασία.Οι ψηφίδες ήταν λίγες,τις πήρα όλες από το βιβλιοπωλείο,και έτσι αναγκάστηκα να τις κολλήσω αρκετά μακριά την μία από την άλλη.

Θα μπορούσα να πάρω πλακάκια από είδη υγιεινής ,να τα σπάσω και μετά να τα κολλήσω ακανόνιστα πάνω στο τραπέζι αλλά δεν βρήκα χρωματικά κάτι που να μου αρέσει.

Πήρα κόλλα πλακιδίων και τα κόλλησα μ' αυτήν.Είναι μια σκόνη που την αραιώνεις με νερό και όταν στεγνώνει γίνεται σαν πέτρα.

Ίσως έπρεπε να τρίψω πρώτα το τραπέζι για να κολλήσουν καλύτερα οι ψηφίδες αλλά δεν το έκανα..Ελπίζω να είναι εντάξει και έτσι.

Το πιο αστείο είναι ότι αφού τελείωσα με το κόλλημα,σκέφτηκα ότι μάλλον τα κόλλησα ανάποδα...

Όχι μάλλον...σίγουρα δηλαδή! Όμως εγώ εκεί,ακάθεκτη προχωρούσα στο έργο μου!

Το αγαπημένο μου υλικό, που το έμαθα κι αυτό, είναι ο στόκος.

Είναι μια σκόνη που αραιώνεις με νερό και υπάρχει σε διάφορα χρώματα.Εγώ διάλεξα ένα μπεζ για να μπορούν όλα τα χρώματα των ψηφίδων να ξεχωρίζουν.

Γίνεται ανάμειξη με νερό για να έχουμε μια κρέμα σαν της φωτογραφίας.

Τον άπλωσα λοιπόν πάνω στο τραπέζι και άρχισα να τον στρώνω με μια σπάτουλα για να πάει παντού και να κλείσουν όλα τα κενά.Μια διαδικασία που έπρεπε να γίνει γρήγορα γιατί στέγνωνε και γρήγορα και γινόταν σκληρό.Όταν το άπλωσα καλά,περίμενα μισή ώρα να τραβήξει λίγο και με ένα σφουγγάρι καθάριζα και λείανα στην ουσία όλη την επιφάνειά του.Όταν στέγνωσε ,έγινε υπέροχο,γι' αυτό και τον αγάπησα αυτόν τον στόκο!

Όμωωωωως να το και το κρακελέεεεεε!Όταν το θες δεν σου γίνεται και όταν δεν το θες....

Σιγά μην τα παρατήσω σκέφτηκα και συνέχισα! Πήρα διάφανο βερνίκι και του πέρασα αρκετές στρώσεις να ενωθούν τα σπασίματα και να τελειώσουμε επιτέλους!

Το αποτέλεσμα είναι πολύ όμορφο!Τώρα ,το πόσο θ' αντέξει...Δεν ξέρω. Έκανα πολλά λάθη φαντάζομαι, αλλά αν δεν δοκιμάσεις πώς θα μάθεις?

Δείτε το!!

Να σας δείξω και την μεταμόρφωση αυτής της  καρέκλας για να μην παραπονιέται!! Την βρήκα κι αυτήν πεταμένη και ήταν σε κακά χάλια,αλλά γερή. Το πρόβλημα ήταν στο κάθισμα που είχε σκιστεί η ψάθα του και είχε ξεθωριάσει το χρώμα στον σκελετό που ήταν λουστραρισμένος καφέ.

Την έτριψα με γυαλόχαρτο και την έβαψα με σπρέι πράσινο. Την πήγα σε ξυλουργό να της βάλει ξύλο στο κάθισμα το οποίο έβαψα λευκό. Το χρωματιστό μαξιλαράκι κάνει την διαφορά με τα έντονα χρώματα που έχει και έτσι η καρέκλα σίγουρα δεν πήγε χαμένη!

Πριν λίγες μέρες,είχαμε την χαρά να μας επισκεφτεί η αγαπημένη μας Νίκη με την οικογένειά της!

Ένα μήνυμα,ένα τηλεφώνημα και η συνάντηση έγινε ένα πρωινό που γέμισε με χαμόγελα και πολύ όμορφα συναισθήματα! Όσοι το έχετε ζήσει,να συναντήσετε άτομα που έχετε γνωρίσει από εδώ μέσα,μπορείτε να με καταλάβετε...Ένιωθα σαν να τους ήξερα,νόμιζα ότι είχαν έρθει οι φίλοι μας που τους γνωρίζαμε χρόνια!Το ίδιο συνέβη και με τα παιδιά.Τώρα ξέρουν και αυτά όπως και εμείς οι μεγάλοι,πως έχουμε ακόμα έναν λόγο για να επισκεπτόμαστε πιο συχνά το υπέροχο μέρος που ζουν!

Έχουμε και εκεί πολύ αγαπημένα πρόσωπα για να συναντήσουμε!!

Ανταλλάξαμε και δωράκια !!Τα μικρά της μας περίμεναν με τα δωράκια τους στο χέρι,από ένα βιβλίο για  τα κορίτσια μου!Ήταν τόσο γλυκά και καλοδεχτικά παιδάκια!! Το δικό μου δωράκι ήταν ένα βραχιόλι που δεν έχω βγάλει από το χέρι μου!!

Οικογένεια του Ονειροποιείου σας ευχαριστούμε πολύ για όλα!!!

Σ' αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω και την καλή μας φίλη Wild rose για το βραβείο που μου έκανε την τιμή και μου χάρισε! Συγνώμη που δεν απαντώ στις ερωτήσεις αλλά η ανάρτηση αυτή είναι είδη πολύ μεγάλη και θα γίνω κουραστική. Σ' ευχαριστώ πολύ φίλη μου που με σκέφτηκες, πάντα μου δίνει μεγάλη χαρά κάτι τέτοιο, να είσαι καλά!

Σας κούρασα λίγο με την μεγάλη αυτή ανάρτηση? Σκοπός μου ήταν να μάθετε να μην πετάτε τα παλιά σας έπιπλα, καρέκλες ή τραπέζια και να τα μεταμορφώνετε με όποιο τρόπο σας βολεύει για να τους δίνετε μια νέα ζωή! Ελπίζω να σας άρεσε ο τρόπος που έντυσα με ψηφίδες το τραπέζι και το εύκολο βάψιμο της καρέκλας με το σπρέι!

Σας φιλώ γλυκά και σας εύχομαι καλή συνέχεια στο καλοκαιράκι μας.

Και να μην ξεχνάτε να περνάτε καλά.

Είπαμε, μπορούμε να περνάμε καλά ακόμα και με τα λίγα...αρκεί να το θέλουμε!!